Schoolhandwerkjes van vroeger deel 3: Hardanger

In deze derde serie handwerkjes van vroeger laat ik jullie enkele stukjes Hardanger zien. Op deze foto zien we een heel klein onderdeel van een veel groter geheel. Ik vind het erg mooi qua kleur en de fijne gekruiste draadjes heel speels. Hieronder nog drie detailfoto's uit dit grotere werk.

Een heel lief naaldenmapje dat er bijna primitief uitziet, waardoor ik het extra leuk vind. Leuk zoals de rode binnenkant er doorheen schijnt.

Als laatste een heel mooi verstild blauw werkje, waar ik erg dol op ben.

In dit logje  schreef ik hoe al dit werk in mijn bezit kwam. Samen met mijn handwerkvriendin Ineke O heb ik van de week alle lapjes bekeken en hebben we nagedacht over de manier waarop ik dit alles op een mooie manier kan bewaren of verwerken. Hieronder nog enkele details uit het blauwe kleedje

 

Bij ons schijnt inmiddels de zon volop en kijk ik wederom uit over een witte winterwereld die vannacht gecreëerd is. Straks ga ik een mooie wandeling maken en weer volop frisse lucht happen. Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend toe!

Mijn gedichtendag 2010

"De avond is nog lang" houd ik mezelf voor als ik aan het eind van de middag dit log begin te schrijven. Ik weet dat ik straks moet weglopen van het toetsenbord om voor de inwendige mens te gaan zorgen, maar ik begin toch maar alvast te schrijven. Wat een idiote dag is dit tot nu toe, idioot en heerlijk. Al weken liep ik me af te vragen waar toch mijn oude schoolboek "Palmarès" gebleven kon zijn. Zoals menigeen weet, is ons huis nogal volgeslibd met boeken, kringloopartikelen en vele, vele dierbare spullen waaraan herinneringen kleven.  Zo is daar ook een enorme doos met mijn schoolschriften die ik vandaag op zolder met veel moeite tevoorschijn haalde ... maar géén "Palmarès".

    Even later aanschouwde Jan de puinhoop die i­k op zolder had aangericht

door van alles achter de houten schotten vandaan te slepen,

maar hij beloofde me alles weer netjes terug te zetten

zodat ik mijn oude schoolschriften kon doorspitten en wegdromen op herinneringen.

Dat deed ik dus ook, totdat op zeker moment Jan met een bijzonder spannende

blik in zijn ogen en zijn handen op de rug de kamer in kwam

en me zei: "Als je zegt dat je van me houdt, heb ik een verrassing voor je".

Ik verzekerde hem dat ik geen verrassing nodig had om hem dat te zeggen,

maar verklaarde het hem toch heel graag!

Daar haalde hij géén Palmarès, maar wel een andere grote schat

achter zijn rug vandaan. Mijn blijdschap was enorm

maar daarover vertel ik later wel want toen ik daarna met hem

de doos met boeken op zolder verder onderzocht vond ik daar tóch mijn Palmarès.

Waarom dat zo belangrijk was? Wel, Frans was mijn slechtste vak op school

terwijl ik toch veel van die taal hield vanwege de klankschoonheid.

"Palmarès" is een boek met Franse gedichten die we op de MMS bestudeerden

en vooral het gedicht "A Cassandra" van  Pierre de Ronsard (1524-1585)

was me indertijd zeer dierbaar omdat we dat leerden declameren.

Achterin het boek zat er namelijk, en zit er nog steeds,

een 33 toerenplaatje van flexibel plastic waarop Susanne Bodson-Salmon

o.a. dat lievelingsgedicht van mij declameert.

Het heeft me nooit meer losgelaten en daarom was dit voor mij een

poëtische dag in meerdere opzichten. Het gedicht zie je hierboven

op de foto en een vertaling hiervan vind je halverwege deze pagina

De klanken van het Franse gedicht spelen nu steeds door mijn hoofd

en met alle terug gevonden schatten waarover ik later nog een openbare,

boetvaardige bekentenis zal doen maak ik me nu op

voor een zéér blijde en dichterlijke avond.

Nog mooi op tijd klaar dit log, de inwendige mens is enige tijd geleden

al versterkt en het is nu precies 20.00 uur. De avond is nog lang, toch?!

Recept voor een heerlijk weekend!

Wanneer ik 's morgens wakker word en Koning Winter

muizentandjes op het hek heeft gesneeuwd ...

... als de dieprode kleur van de Amaryllis

mij in de warme, lichte kamer begroet ...

 

... en mijn geliefden zich in de nog stille ochtend,

de dikste kameraden betonen ...

... dan loop ik als vanzelf naar de keuken om iets lekkers te gaan bakken ...

... om daarna met de laatste "Flow" op schoot te wachten

op mijn roodwangige lekkerbekken, die maar al te graag

de heerlijke Lemon Squares bij een pot warme thee komen opeten!

Hebben jullie ook zin in deze lekkere koeken,

klik op de naam hieronder:

Lemon Squares (klik)

Poppenbedje en zonnekindpoppen

Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van Maikel en Yvonne,

die op mijn weblog het kinderbedje hadden zien staan

dat ik lang geleden voor mijn kleindochters maakte.

Ze vonden het zo leuk en vroegen of ik de tekeningen nog had

want ze wilden heel graag zo'n bedje voor hun dochters maken.

Ik kon de tekeningen makkelijk terugvinden en nadat ik ze bewerkt had

stuurde ik ze hen toe. Gisteren kreeg ik de foto's die je hier ziet

van het bedje dat ze voor de 2e verjaardag hun dochtertje Silke hebben gemaakt

en het was "een groot succes" schreven ze.

 Dat geloof ik graag want ik vind het een plaatje, mooi in roomwit, precies de kleur waarin wij momenteel een aantal van onze meubels schilderen dus helemaal in de roos wat mij betreft. Zien jullie het lieve hartenquiltje waaronder de zonnekindpop liefdevol is toegedekt? Ook zelf gemaakt evenals de pop en al het andere in het bedje. In de mail die ik vandaag kreeg als antwoord op mijn vraag of ik de foto's van hun bedje mocht plaatsen, schreef Yvonne ook het adres van haar webwinkel .

Dit is de (inmiddels verouderde) foto van de header die ik even van haar site heb geleend om alvast een idee te geven van de sfeer van de webwinkel waar ze haar zonnekindpoppen verkoopt. Neem gerust een kijkje want het is de moeite waard om al die lieve poppen te bekijken. 

Allemaal een fijn weekend toegewenst! 

Tasjesbeugel

Dit piepkleine maar o zo mooie tasbeugeltje kreeg ik van mijn vriendin Marijke die het in de kringloop had gevonden. Marijke voorziet mij altijd van de meest bijzondere handwerkvondsten uit kringloopwinkels waar ze net als ik heel graag komt. We schrijven elkaar per mail (en ik ook per weblog) over onze bijzondere vondsten en bijzonder vind ik dit beugeltje zeker.

Dit is de mooie kerstkaart waarin het aan mij verzonden werd en deze kaart is afkomstig uit de museumwinkel van het Tassenmuseum te Amsterdam waaraan ik al twee maal een erg leuk en interssant bezoek bracht. Het beugeltje is slecht 5 centimeter breed en aan mij nu de uitdaging om daaraan een geborduurd tasje te maken.

  Het lijkt me enig om te doen en dan heeft "Joseeke" zoals ik de pop noem die ik van José heb gekregen, een uniek tasje. Ze kijkt nu nog een beetje beteuterd omhoog bij het zien van de lege beugel, maar dat komt goed!

Ik wens jullie allemaal nog een fijne zondag toe!

Memobord en prachtige plaatjes

In dit nieuwe jaar heb ik nog geen steek uitgevoerd. Behalve afgelopen woensdag toen ik toch weer mijn borduurwerk pakte en een aantal verkeerde steken uithaalde en 12 nieuwe met de juiste kleur overdeed. Daarna is het weer in een hoekje blijven liggen. Toch heb ik wel iets gedaan in dit gloednieuwe jaar. Ik maakte dit memobord van een ruwe houten lijst die ik over had.

Er steken drie heel mooie plaatjes tussen de lintjes en daarover wil ik iets vertellen. Op deze foto zie je een detail van één van de prachtige plaatjes die ik cadeau heb gekregen. Op een dag haalde Jan de post uit de brievenbus en legde een mooie blauwe enveloppe voor me neer, een dikke enveloppe en daarin zat een lieve brief van Marie-Antoinette die me totaal onverwacht een hele serie van deze prachtige, heel oude devotieplaatjes uit haar eigen verzameling stuurde.

Er kwamen drie plastic mapjes uit de enveloppe tevoorschijn met in elk een serie plaatjes. Ik vind het moeilijk om uit te leggen waarom deze plaatjes me zoveel doen, maar Marie-Antoinette heeft heel goed begrepen dat ze me hiermee een enorm plezier deed. Gedachten aan mijn jeugd als Roomskatholiek meisje, op school opgevoed bij de Franciscanessen, de rustige en vrije manier waarop mijn ouders me geloof bijbrachten vervullen me nog altijd met een stille vreugde over de schatten die me indertijd in geestelijke zin zijn aangereikt en dat zal wel de reden zijn waarom ik zo blij wordt bij het zien van zulke plaatjes.

Op twee van de plaatjes wordt Maria, de moeder van Jezus, afgebeeld met een spintol en dat past wel heel goed bij mijn weblog waarin handwerken  zo'n grote plaats inneemt. Later in mijn leven kwam ik in protestantse kringen terecht en zoals we weten is daar veel meer soberheid en zijn deze plaatjes en heiligenbeelden "not done".

Het meisje met de rode gestreepte rok dat op ook zo'n mooi plaatje staat lijkt wel een beetje verrast te kijken naar de vrome gebeurtenis die ze ontdekt en ik vind zelfs dat ze blij verrast kijkt en tevens met een soort "weten" in haar blik en herkenning van : "ja, zo was het, wat mooi!" Zoals jullie al zullen begrijpen gaat natuurlijk een beetje over de manier waarop ik weer met een blij verraste blik de schoonheid van deze plaatjes herontdek. Ik heb een collage gemaakt zodat jullie er iets meer van kunnen zien. Ik ben wel benieuwd hoe jullie ervaring is met het wél of niet herkennen van de sfeer van deze plaatjes.

Ik wens jullie een heel fijn weekend toe.

Handwerkjes van vroeger deel 2: Bandverwerking?

Volgens het weerbericht is er dit weekeinde kans op, dat we in ons landje ingesneeuwd raken, dus ik dacht dat het dan leuk zou zijn om weer wat handwerkjes van vroeger te laten zien, wie weet gaan we aan de slag om ook ziets te maken als we binnen moeten blijven.

Ik vind dat er echt heel mooie voorbeelden bij zijn.

Ik weet helemaal niet of de plaatjes die ik laat zien van een en dezelfde handwerktechniek zijn, maar dat vertellen jullie me dan wel. De naam bandverwerkingstechniek heb ik ook zelf verzonnen, dus ik verneem graag wat de juiste term is. Er is iemand die ik regelmatig lastig val met een verzoek om detailfoto's vanwege haar minitieuze werk ;- )

Hieronder mijn meest favoriete lapje, er zijn zoveel mooie steken in verwerkt.

   

  

De volgende plaatjes laten zien hoe fijn het werk is als je kijkt naar de stof waarop gewerkt is.

  

Vrolijke blauwe stof met heel leuke borduursteekjes:

 Als laatste een iets donkerder stof, maar zeker niet somber met die mooie borduursteken erop. Misschien is Randverwerking met een "R" een beter woord dan Bandverwerking met een "B". Ik ben heel benieuwd naar de officiële namen voor deze technieken.

  

 Gerrie plaatste bij dit log een reacties die ik jullie niet wil onthouden omdat het zo'n mooie uitleg is:

"Prachtig bandversieren .
De zwart witjes is geen band , maar stukjes stof van Zeeuws bont . Nogal dik maar heel leuk en bestaat in verschillende ingeweven motiefjes .
Helemaal rechts onder lijkt wel keizerslinnen , zoals dat vroeger in de verpleging gedragen werd met witte kraag en witte manchetten , die stijf gesteven waren . Natuurlijk een klein wit ook gesteven kapje . In de jaren 50 waren de kapjes wat langer en wat later kwamen de meer kortere die wat kwieker stonden .
Nog weer later gewoon wegwerpkapjes . . .
Ik ben er niet helemaal zeker van of je hier met het keizerslinnen te maken hebt , al heb je nog zulke duidelijke foto,s gemaakt . Er kwam geen draad linnen aan te pas , maar zo was de benaming .
Ik vond het toch erg keurig staan .
Verpleegsters linnen werd geweven met in de ketting ( lengte draden)2 blauwe naast 2 witte draden in de inslag richting alleen blauwe draden .
In platte binding geweven , dus een op een neer , zoals we een stopje maken , Voor wie dat nog weet en wel eens gedaan heeft . . . !"

Inmiddels schijnt hier de zon en zie ik kinderen heerlijk buiten spelen, dus die sneeuwstorm laat nog op zich wachten, misschien komt die hier helemaal niet. Dat zou ik toch wel erg jammer vinden, ik hou wel van een berg sneeuw bij de voordeur. Ik wens jullie een heel gezellig weekend toe!

Hebben jullie dat ook?

Vorige week kocht Jan twee bossen witte roosjes voor vrienden van ons en nam er als verrassing ook twee voor mij mee. Na vijf dagen begonnen een aantal bloemen al bruine blaadjes te krijgen en lieten de kopjes hangen. Hebben jullie dat nu ook, dat je het dan jammer vindt om de hele bos weg te doen? Ik wel, dus dan zoek ik de mooiste eruit en maak er een drijfschaal van, ouderwets misschien, maar ik vind het mooi!

Een heel gezellig weekend gewenst!