Evelyne's weblogs

 Enige tijd geleden kreeg ik een email van Evelyne, die ik niet kende. Ze was op mijn weblog terecht gekomen en had mijn cartonnagewerk gezien. Ze mailde me met de vraag of ik wist bij welke firma zij haar cartonnagebenodigdheden zou kunnen bestellen en daarbij vermeldde ze dat ze in Frankrijk woont.

 Ik kon haar inderdaad aan een paar adressen helpen en ze was er blij mee want ze had een aantal borduurwerken van kerstmannen gemaakt en wilde nog voor Kerstmis een mooie doos maken waarop ze de borduurwerken wilde bevestigen.

Ik werd natuurlijk nieuwsgierig naar haar werk en ze beloofde me foto's te sturen als het klaar was. Na enige tijd kwamen die ook via de mail binnen en ik had tijdens ons emailverkeer al eens geopperd om ook een weblog te beginnen omdat  er zoveel leuke contacten uit voortkomen en dat leek me voor Evelyne als Nederlandse in Frankrijk toch wel erg leuk.

En warempel, binnen de kortste keren had Evelyne een heel mooie weblog warop ze zelf haar kerstdoos en vele andere prachtige handwerken aan ons laat zien. Ze maakt hele mooie foto's van haar werk en die zijn, net als de zelfgemaakt speld op deze prachtige garenhouder en pinkeep die ik samen met een enig stuk Pipstof en drie strengen garen als bedankje van haar cadeau kreeg, de kroon op haar werk. Een bezoekje aan haar weblog is zeer de moeite waard en ook haar tweede weblog waarop ze vertelt over haar leven in Frankrijk en al haar andere hobbies, is heel mooi. Gaan jullie haar ook een heel hartelijk welkom in weblogland toewensen? Dit is haar weblogadres: Eef's Needle  

Om gek van te worden!!!

(foto geleend van deze site, klik) 

Tien minuten geleden kwamen er twee politieauto's, twee brandweerwagens en een politiemotor met gillende sirene's voorbij ons huis racen. Later kwamen er nog meer. Gisteren was het ook al raak.  Ik kijk dan altijd meteen even op "Alarmeringen"  (klik) maar eigenlijk weten we het al ... er is weer een duinbrand!!! Vandaag schieten me de tranen in de ogen want het gaat inmiddels al bijna in de richting van de 70ste melding sinds de eerste grote brandstichting in 2009. Ja je leest het goed, het is brandstichting, bijna iedere keer is het dat. Soms een vals alarm maar de heldhaftige brandweermannen hebben ongelofelijk aantal uren bluswerk moeten verrichten. Het bericht zag ik net nog staan, zeer grote brand, prioriteit 1.                       

foto geleend van deze site (klik)

Deze keer is de brand vlakbij een bewoond gebied in de duinen, eigenlijk er vlak tegenaan en de badplaats Bergen aan Zee zal wel afgesloten worden of al zijn. De krant  (klik) staat er vol van en men gaat inmiddels uit van meerdere brandstichters. 

Dit mooie verstilde plaatje is een schilderij van de vader van Ineke K (in memoriam) en de rust en schoonheid die hij heeft vastgelegd in zijn schilderij worden ernstig bedreigd. Iedereen die in de duinen loopt of fietst is verdacht.De burgemeester hoopt op een heterdaadje, ik ook en snel graag. Ik ben zó boos op deze vreselijke verspilling van schoonheid, mankracht en geld.

Jan ziet de brandweerwagens zojuist weer terugkeren en hopelijk blijft het vandaag verder rustig, straks zal de helicopter wel weer overvliegen ter contrôle ... wennen doet het nooit! Wij wonen zelf niet in het duingebied, maar mijn gedachten gaan uit naar degenen die steeds opgeschrikt worden, soms zelfs geëvacueerd werden en misschien in voortdurende angst leven. Hulde aan degenen die steeds opnieuw deze branden bestrijden. 

Pasen in beeld

 Gisteren reden Jan en ik om half elf het terrein van de Sint Willibrordusstichtig te Heiloo op, om in de prachtige kapel aldaar onze vriend Wilco te ontmoeten die er momenteel een expositie heeft van zijn beelden, gemaakt van afval. Over zijn werk schrijft hij het volgende:

Ik heb iets met aan de kant gezette materialen en waardeloze zaken. Mogelijk omdat ik zelf ook fasen van afvalgevoel ken. Ik vermoed dat iedereen deze afval-ervaring ooit wel eens heeft ervaren. Dan voel je jezelf onbruikbaar, kapot, zwak en voor niks en niemand waardevol. En juist na deze fase ben ik gevonden en herontdekt door de Eeuwige, mezelf en anderen. Mijn eigen afvalberg is bruikbaar en waardevol en eigen en bijzonder van vorm. Met dit besef hoop ik d.m.v. mijn beelden u te kunnen inspireren. 

 

Inspirerend was het zeker en voor mij ook emotioneel na de vele dieptegesprekken die we al hebben gehad. De belangrijkste emotie is vreugde bij het zien van Wilco's gevonden expressievorm.

Bij zijn beelden schreef hij teksten die naar mijn idee de beelden nog meer diepte geven en daarmee een heel mooi geheel vormen. Bij het beeld hieronder geef ik Wilco's tekst mee als inspiratie voor Pasen, inspiratie die ikzelf na de vele Paasvieringen in mijn leven soms weer moet zoeken en die ik gisteren ineens

als een onverwacht geschenk ontving.  

Los

Dit beeld symboliseert voor mij iemand die nu voldoening, tevredenheid en vreugde kent. De handen vrij boven het middel opgeheven. Ook de wit houten kleurrand straalt licht uit. Het figuur is los gekomen. De dikke lastknoop is doorgesneden. De figuur kan zich weer bewegen. Tevens kan het figuur zich verder ontdoen van de restbanden.

 De moeiten en lasten die zijn opgedaan, door anderen opgelegd, of door het figuur zelf veroorzaakt mogen losgelaten worden. Het 'ont'doen en 'ont'moeten, leert ons weer momenten kennen van los en vrij zijn. Meer leven als een kind. Vandaag leven in het hier en nu en genieten alles en niks.

God heeft door zijn zoon Jezus Christus onze lastknoop gebroken, en wij vieren en herinneren dit met Pasen. 

Reizend naar Heiloo, langs prachtige bollenvelden in bloei, vind je het markante gebouw van de Willibrordusstichting aan je rechterhand aan de Kennemerstraatweg nr.464 waar de kapel achter het hoofdgebouw is te vinden en waar voldoende parkeerruimte is. De openingstijden van de expositie in de kapel zijn:

Zo 24 april na 12.00 t/m 17.00
Ma t/m Vr 25 t/m 29 april 10 t/m 16.00
Zo 1 mei na 12.00 t/m 17.00
Ma t/m Wo 2 t/m 4 mei 10 t/m 16.00

Als laatste nog een foto van Wilco en mijzelf:

 

 Ik wens jullie allen een mooi, zonnig en vooral inspirerend Paasfeest toe.

Hartendoos

Het is alweer een tijdje geleden dat ik bezig was met het maken van deze hartendoos voor een Valentijnruil. Het borduurpatroontje komt uit "De Fil en Aiguille" een tijdschrift waarvan ik een stapeltje heb liggen en waarvan ik nog steeds graag gebruik maak. Het bestaat helaas niet meer!

 Doordat ik niet de juiste stof kon vinden om de doos mee te bekleden kon ik het cadeautje niet op tijd voor Valentijn verzenden, dus borduurde ik het koekje snel nog een keer apart en stuurde dat alvast naar de ontvangster met de mededeling dat de rest nog zou volgen.

  Een lieve vriendin zocht op haar zolder tussen stapels stofjes en kwam met een tas vol lapjes waaruit ik kon putten en ik mocht alles houden, helaas zat het juiste stofje er nét niet tussen. Het juiste karton kon ik ook nergens kopen, maar een dierbaar familielid redde me uit

  de nood en bezorgde me samen met zijn geliefde materiaal in overvloed.

Ineens besefte ik dat ik van dat lieve familielid ooit ook nog prachtig ledernerfpapier (moest wel even googelen naar de naam van dit speciale papier) had gekregen en jawel hoor, het stond prachtig bij elkaar. Om de rand van het deksel af te werken kon ik putten uit de enorme voorraad lint en band die een vroege Sint me ooit bezorgde.

Vanzelfsprekend stuurde ik geen lege hartendoos naar Valentijn en dus bakte ik hartenkoekjes waarvan ik het recept op internet had gevonden, ze waren eigenlijk niet te bikken, maar vulden leuk op ;- )) Ik heb het de ontvangster natuurlijk wel gemeld en schreef erbij dat de 
vogeltjes ze misschien wel zouden lusten. Ze staan toch geweldig leuk in dat rode papier!

 

Al met al is het met hulp en materiaal van lieve mensen een erg leuk project geweest en ik vind deze hartendoos nog steeds een heel vrolijke aanblik bieden. De ontvangster was er verrukt van en ik heb horen vermelden dat ze misschien toch wel een kilootje is aangekomen, of was ik dat nou ??? Het waren er nogal veel, die koekjes en ze pasten niet allemaal in de doos ...  Met dank aan degenen die me zo goed hebben geholpen met het materiaal wens ik jullie nog een heel vrolijk en gezellig weekend toe.

Marijke's vondsten voor mij

De laatste maanden ben ik niet meer in kringloopwinkels geweest, maar toch zit ik niet zonder leuke vondsten. Marijke vind het net als ik erg leuk om tussen allerlei handel te snuffelen en het is inmiddels haar gewoonte geworden om de leukste spullen voor mij op de kop te tikken.

 

 Toen ik de laatste keer bij haar op bezoek was en ik op haar aanraden al een rolwagentje mee nam sleepte ik een geweldige buit mee naar huis. Meestal reis ik met de trein naar haar toe en op de terugweg zit ik dan al vergenoegd te lezen in een van de tijdschriften "Genoeg" die ze voor me bewaart, maar ook met heel groot plezier in de onvolprezen oude "Ariadne's" die ze in kringloopwinkels vindt.

 

 Thuis gekomen begint het feestje want dan kan ik alle details  bekijken van wat er in de diverse doosjes en zakjes zit.

 

 

Ik vond er bijvoorbeeld dit prachtige zwartgrijze kant in en nog veel meer kantjes, lintjes en bandjes. Die worden dan zorgvuldig in een badje gestopt, gestreken en opnieuw bewonderd.  De verzameling groeit en vaak genoeg kan ik iets gebruiken om een cadeautje te versieren.

 

Dat gebeurt natuurlijk ook met de vele knoopjes en doosjes die ik in dit enige kistje vond, kijk eens wat een schatten ik daarin tegenkwam. Prachtige parelmoeren knoopjes en vele doosjes met kraaltje. Maar ook Marijke's vriendin Annemarie gaf veel mooie spulletjes mee die van haar moeder waren geweest, je ziet ze op de tweede foto van boven. In het groene blik zaten ook vele mooie knopen. Tussen zoveel knopen en kraaltjes vind ik soms iets heel bijzonders zoals de twee sieraadjes:

 Een zilveren hangertje in de vorm van een roosje met binnenin een afbeelding van Maria en van Bernadette Soubirous (KLIK) en een schattige broche

 

. Zoals ik al schreef ben ik de afgelopen maanden niet meer in kringloopwinkels geweest en dan lag er soms een grote enveloppe in de brievenbus waarin Marijke dan weer een
bijzonder patronenboekje had gestopt en altijd weer een bijzondere kaart met vrolijke woorden erbij. Marijke en Annemarie, dankjewel allebei voor alle leuke en mooie dingen die jullie hebben verzameld, ik geniet ervan! Voor degenen die ook graag eens willen kringlopen in Noordholland is hier een lijst te vinden

Jarig!

 Wat heb ik me JARIG gevoeld !!! De post kwam al voor de heugelijke dag met pakketjes aandragen en zoals je op de foto ziet kwam er ook een prachtige Art Postal of Mail Art   enveloppe binnen. Hier kun je nog iets in het Nederlands lezen over het ontstaan van deze kunstvorm op de site van het CJP.

  

Paulie stuurde me al vaker zoiets moois. Zo zag ik dus een aantal malen hetzelfde gezicht van de jonge postbeambte voor de deur staan met weer een spannend pakje.

Hilly verraste me de dag voor mijn verjaardag al met een pakketje en in het vrolijke cadeaupapier zat een boekje van  Maarten 't Hart dat ik kort daarna in één ruk uitlas: "De Stiefdochters van Stoof".

José verwende me met een schattig poederroze pakket en als je watertandend nog meer over de prachtige geborduurde theedoeken wilt lezen, ga dan vooral even bij haar verder lezen, ze zijn van de nieuwe collectie van het Zweedse warenhuis.

Dit schattige tasje dat op een borduurwerk lijkt stuurde Berthi me toe en daarin bewaar ik nu voorlopig alle felicitatiekaarten die velen me stuurden. 

 Dagenlang kwamen de felicitatiekaarten binnenvallen en wat is dat toch heerlijk! De foto is niet best, het was te donker vanmorgen want het regent hier en de lucht is grijs, maar voor mij is het nog steeds licht en zonnig vanwege alle blijken van vriendschap en genegenheid die jullie internetvriendinnen me stuurden en dan heb ik het nog niet eens over de blijken van liefde en vriendschap van familie, vrienden en buren.

 Heel verrassend vond ik ook de email-felicitatie van Fleur de lieve berenfoto leende ik van haar website) . Zoals zij voorheen de enige verhalen over Carolientje en Joris schreef en op haar weblog plaatste, zo stuurde ze mij voor mijn verjaardag een prachtig en sfeervol nieuw verhaal toe over dat welbekende stel. Het is een zeer persoonlijk verhaal geworden en daarom hou ik dat mooi voor onszelf deze keer. Maar ik wil Fleur hierbij héél hartelijk bedanken voor haar inlevingsvermogen en lieve belangstelling. Jullie allen hebben me een verrukkelijke verjaardag bezorgd en dat vind ik bijzonder